1OO jaar geleden…
Cyriel Pype: Hooglede, 16 juli 1895 – Staden, 2 oktober 1918.
tentoonstelling : “Nooit meer, misschien…” is geopend
Gisteren, 10 augustus was de officiële opening van de tentoonstelling van Kortemark verbeeldt.
Het is een tentoonstelling met beelden uit de regionale beeldbank.
De tentoonstelling gaat door in de oude pastorie. Een mooi (helaas verwaarloosd) gebouw met oude tuin.
In de verschillende kamers komen volgende onderwerpen aan bod.
Gesneuvelden
Op de vlucht
Kinderen in bezet gebied
Het leven onder de Duitsers
Strijd : kleine verhalen uit de Groote Oorlog
De tentoonstelling is van 11 augustus tot 2 september 2018, elke zaterdag en zondag van 14 tot 19 uur. De tentoonstelling is gratis.
Op de tentoonstelling vind je de foto’s terug die horen bij het verhaal van Emiel Laleman en van de familie Theophiel Casier – Hermenie Dewilde.
Met dank aan heel veel vrijwilligers.
Enkel sfeerbeelden van de opening (foto: redstarlinezoeker)
vakantietijd – tijd om boeken te lezen
Vakantie. Dit zijn drie boeken die ik jullie kan aanbevelen.
“De bekeerlinge” is een verhaal van een vluchtelinge in de jaren 1092 (de periode van de eerste Kruistochten). Hertmans heeft documenten gevonden in Caïro maar ook in het kleine stadje in de Provence waar hij al verschillende jaren heen gaat om te schrijven. Op basis van deze documenten puzzelt hij het leven van een vrouw terug tot leven.
Het boek is boeiend van de eerste tot de laatste pagina. Voor wie van geschiedenis houdt, is dit verhaal zeker aan te bevelen.
“Gloed” geschreven door de Hongaarse schrijver Sandor Marai is een heel mysterieus boek. Twee vrienden ontmoeten elkaar terug na 41 jaar en er komt een lang bewaard geheim aan de oppervlakte. Een verhaal over hoe je met herinneringen kunt omgaan.
Ik heb het in één keer uitgelezen en weet dat ik het ooit zal herlezen. Bijzonder mooi geschreven zoals alle andere boeken van Marai.
Onze vakantie start altijd met een bezoek aan het kunstendorp Watou. Dit jaar was dit niet anders. We gingen ook luisteren naar Peter Verhelst en zijn vrouw. Peter vertelde over verlangen, troost en verdriet. Hij sprak over zijn boek “voor het vergeten”.
Thans ben ik het boek aan het lezen. Bij de Standaard vond ik volgende referentie
“Totaal onverwacht overlijdt de moeder van Peter Verhelst. Hij is getuige van de rouw van zijn vader en probeert daarbij ook zelf een weg te vinden in een proces vol rauw-realistische, mythische, zintuiglijke, essayistische en poëtische verhalen. Haast krampachtig graaft hij naar herinneringen. Tegelijk opent Verhelst op volstrekt originele wijze nieuwe werelden waarin edelherten, vissen, kunstwerken, witte katten en Japanse tuinen huizen.
Voor het vergeten is geen moederboek, en ook geen boek over de dood, maar een hartstochtelijke ode aan ons hakkelende, tastende verzet tegen betekenisloosheid en verdriet. Verhelst probeert met handen en voeten iets vitaals te scheppen. Iets wat we ons blijvend kunnen herinneren. Om eindelijk te kunnen vergeten.”
Veel leesplezier
De Amerikaan van de Geite
Het fotoboek over Jules Pype, mijn opa is afgewerkt. Is het volledig. Neen, dat zal het nooit zijn waarschijnlijk.
Het verhaal start in 1909 en eindigt in 1921 toen opa terug naar België is gekomen. 12 jaar VS gereconstrueerd aan de hand van officiële documenten. Neen, opa heeft weinig tot niets verteld over deze jaren aan zijn kinderen of kleinkinderen. Enkele stille getuigen gaven hun verhaal prijs.
Het fotoboek kan je bestellen tot 31 juli 2018. Dan sluit ik de bestellingen af. Stuur een mail aan redstarlinezoeker@gmail.com als je er één wil ontvangen.
Een verrassing uit de VS.
Deze week zat er een omslag uit de VS in mijn brievenbus. Inhoud : twee DVD’s met foto’s, brieven, stamboom,…. familie Laleman, VS.
Een deel zal verwerkt worden in de beeldbank van Kortemark, Zarren, Werken EN zal te zien zijn op een tentoonstelling in Kortemark in augustus – september 2018.
Dank aan Ronald P. LeFever, VS en Geert Laleman.
Het verhaal van de familie Laleman en in het bijzonder van Emiel, WO I soldaat kon je al eerder lezen onder familie Huyghe Laleman : Emiel Laleman.
De foto’s kan je bekijken in het fotoboek : familie Laleman – Deygers
Soms zoek ik niet en vind ik wel een nieuw stuk familiegeschiedenis…
Op FB stond dit bericht.
….
Hieronder vindt u een lijst van mensen met verblijfplaats in Staden net voor ze in 1917 vluchtten richting Balen. (wat u ziet is de geboorteplaats en datum)
…..
Sagaert Henri Staden 29-07-1854
Dewulf Octavia Handzaeme 28-06-1853
Sagaert Lidia Felicia Oost-Nieuwk. 21-05-1887
Sagaert Maria Ludovica Staden 15-09-1897
Sagaert Sidonia Maria Staden 10-11-1864
DeVos Emma Staden 22-05-1869
VanIsaecke Elvie Staden 11-04-1911
Sabbe Frederic Zelegem 22-09-1844
Lowie Eugenie Staden 22-11-1785
Sabbe Celina Staden 01-10-1885
Sabbe Alice Julia Maria Staden 18-10-1898
Lapère Aloïs Staden 01-08-1866
Verhulst Valerie Staden 24-06-1874
Lapère Julma (m.) Hooglede 01-12-1902
Lapère Firmin Staden 29-01-1908
Lapère Maria Staden 03-09-1910
Lapère Julien Staden 13-12-1912
Lapère Margaretha Staden 08-05-1916
Carrein Honoré Langemark 05-06-1871
Carrein Zulma Carola Klerken 14-06-1902
Carrein Aloïs Staden 04-09-1903
Buysse Victor Staden 27-09-1865
Allegaert Eulodie Maria Bavikhove 17-02-1874
Buysse Ivonne Staden 31-10-1911
Buysse George Staden 08-02-1914
Buysse Marcel Bavikhove 11-05-1915
Buysse Paula Staden 05-03-1917
Pype Henri Hooglede 15-09-1852
Wybaly Theresia Staden 10-05-1857
Dufoort Aloïs Isegem 06-09-1850
DeVriendt Laura Bovekerke 08-09-1900
Breyne Aloïs Staden 30-12-1866
Viaene Maria Passendale 01-09-1866
Breyne Odiel Staden 19-06-1901
Jacques Karel Staden 24-06-1850
Vanlerberghe Aloïs Staden 03-07-1864
Lauwers Julie Meulebeke 24-07-1869
Vanlerberghe Maria Klerken 05-04-1896
Vanlerberghe Jules Klerken 12-02-1902
Vanlerberghe Rachelle Klerken 14-08-1903
Vanlerberghe Petrus Klerken 06-01-1909
Vanlerberghe Leon Klerken 25-04-1898
Vergote Oscar Staden 11-05-1898
Tussen deze lijst zie ik mijn overgrootouders staan. Na wat mail met Balen bekom ik volgende info. Je kan deze lezen op de pagina familie Pype – Wybaillie tijdens de oorlog
fotozoektocht
Ik heb een aantal foto’s van de familie van mijn vader en van mijn moeder die ik niet kan toewijzen. Wie staat erop? Hoe zijn ze familie? Zijn ze wel familie?
Daarom start ik deze fotozoektocht. Ik plaats de foto op FB in de gesloten groep van de Redstarlinezoeker en hoop dat andere familieleden misschien wel weten wie er op de foto staat.
Een eerste foto passeerde de via digitale weg en werd toegewezen.
Je kunt hem zien en wat meer info lezen op volgende pagina.
fotoboek bij het verhaal van Pitje Jules Pype
Ook van Pitje heb ik een fotoboek gemaakt. Het verhaal bij de foto’s is geschreven zoals opa het zelf aan ons zou vertellen. Helaas, dit is in het verleden nooit zo geweest. Ik herinner mijn opa als een stille man, zittend in een rode zetel bij het venster. Het was pas de laatste maanden, toen hij dement was geworden, dat hij onrustig rondwandelde in de woning en hij deed alsof hij in het opleidingskamp of bij zijn legereenheid was in Frankrijk.
Het verhaal heb ik kunnen schrijven door het vinden van officiële documenten die ons vertellen wanneer en waar in Amerika opa was tussen 1910 en 1921.
De passagierslijsten van Ellis Island, de aanvragen van de paspoorten van en naar het Oude Land, de passagierslijsten van het Amerikaans Leger, zijn huwelijksakte, de geboorteakte van zijn eerste zoon, ….Op veel van die documenten kwam de naam Henry Decoster voor. Maar wie was die Henry? Familie? Misschien maar hoe?
De stamboom van Daniel Goos bracht de oplossing. Henry was gehuwd met Marie Pype, een nicht van opa. Met de hulp van het Belgisch Huis in Moline vonden we de nazaten van Henry Decoster en Marie Pype terug.
Vier jaar verder zijn de achterkleinkinderen van Henry en Marie vaste FB vrienden. Maar ook met de familie van oma in Canada zetten we de contacten die vooral nonkel Gerard, had verder.
In het fotoboek hebben we een goede afwisseling gezocht tussen foto’s, documenten en tekst. Ook over oma Marie Vanderiviere konden we enkele stukjes schrijven. Familie kon mij vertellen waar ze samen met haar vader, broers en zus verbleven heeft tijdens de Grote Oorlog.
Via het legermuseum van Brussel ontvingen we de militaire dossiers van Cyriel Pype en de broers van Marie Vanderiviere en konden we ons een beeld vormen van de mensen die achterbleven in België tijdens de Grote Oorlog.
Op twee documenten ben ik bijzonder trots dat ik deze heb kunnen bekomen : het Amerikaans paspoort van opa en de gegevens van de doopakte van mijn vader, Cyril.
Er zijn verrassende verhalen aan deze zoektocht verbonden. Nadat we een artikel hadden geplaatst in de lokale krant ontving ik een mail van Marc Samyn. Hij had in de jaren ’70 bij opa en oma geweest voor het maken van een stamboom en familie. Hij had er met een digitaal toestel een foto gemaakt van het Amerikaans paspoort van opa. Het originele document is op geen andere manier bewaard gebleven. De ondertussen gekende pasfoto wel.
Een tweede document is de doopakte van mijn vader. In oktober van 2014 was ik op een beurs van familiegeschiedenis afdeling Roeselare.
Ik sprak er met een deelnemer van de beurs en vertelde mijn moeizame zoektocht… Hij zei dat ik alle informatie die ik had aan hem kon overmaken en dat hij in mei van 2015 oa naar Mt Clemens op reis ging. Hij ging een poging ondernemen om een doopakte te bekomen. En jawel op 25 juni 2015 stond deze voor mijn verder onbekende man aan mijn deur met een afschrift van de doopakte van mijn vader.
Het verhaal van opa en oma werd gedeeld met het Red Star Line Museum en met Familiegeschiedenis omdat het een universeel verhaal is.
Na vier jaar zoekwerk heb ik enkele families leren kennen van Amerikaanse veteranen. Het verhaal van hun vader, grootvader, overgrootvader loopt gelijk met dit van opa. Het oude land verlaten even na 1900, aansluiten bij het Amerikaans leger in 1918, als soldaat naar Europa komen, terug naar Amerika, huwen in België of Amerika met meestal een vrouw van Belgische afkomst, wel/niet terug naar Europa komen voor de crisis van de jaren ’30.
Het fotoboek is een andere manier om een stukje familiegeschiedenis te bewaren en te delen.
Wie interesse heeft, kan er één aanvragen door een mailtje te sturen naar redstarlinezoeker@gmail.com. Ik zal afsluiten op vrijdag 27 april.
Het vluchtverhaal van meter Alice dobbert verder…
Dobberen is zachtjes verder op en neer gaan. Dat was het beeld dat ik kreeg toen ik nieuwe info kreeg. De nota’s zijn uit de tweede hand. Dit wil zeggen, opgeschreven op basis van een verhaal van een ander. Concreet : het zijn nota’s van Gabriel Dewilde, zoon van Remi Dewilde. Remi is een van de jongens die mee was op de vlucht.
Ik heb van de info een addendum gemaakt. Wie het fotoboek heeft, kan de pagina printen en aan het boek toevoegen.
Benieuwd! Ga zitten en lees :addendum bij het vluchtverhaal.
Over There
Dat Pitje met zijn legereenheid naar Europa is gekomen, wisten we.
Maar wanneer vertrok hij uit de VS ?
Hoelang was hij in Europa ?
Heeft hij moeten vechten of andere taken opnemen bij de heropbouw?
Is hij met zijn eenheid terug naar de VS getrokken?
En wanneer?
“Over There” was het lied van het Amerikaans leger. In 1917 gecomponeerd door Cohan.
De antwoorden op elk van deze vragen, kan je lezen in Jules Pype 1918 – 1919.